Concept projectopzet META Magazine
Auteur: Toine Fennis 
Datum: 22 januari 2003
RFC: 1.2

Project META_Magazine

Samenvatting:

META_Magazine heeft als missie het inzichtelijk en toegankelijk maken van universele methoden voor het oplossen van problemen en vergaren van nieuwe kennis met als doel dit te kunnen delen en duurzaam bij te dragen aan het onafhankelijk collectief.

Doelstellingen

-         Onderzoek naar-, en het in kaart brengen van probleemclassificaties en oplossingsmethoden om te komen tot een universeel kennissysteem.

-         Het determineren, analyseren en beschouwen van universele principes die aan de werkbare (oplossings)methodieken ten grondslag liggen.

-         Onderzoek naar methoden voor het effectief en efficiënt overdragen en delen van systematische concepten, kennis, begrippen en toepassingen van het systeem.

-         Toegankelijk maken van kennis, systemen en infrastructuur voor educatief gebruik en algemene toepassing.

-         Presentatie van onderzoeksbevindingen gebruikmakend van verschillende “media” voor verschillende doelgroepen en testen van gebruikte principes.

-         Aanbieden van cursussen, trainingen en materiaal voor het aanleren van theorie en vaardigheden mede gebruikmakend van Internet en multimediale ICT-toepassingen.
 

META_Magazine biedt naast universele probleemoplossingsmodellen ook methoden aan om ‘eigen’ kennis te vergaren en te delen. Het gaat daarbij primair om een collectieve educatieve toepassing van meerdere wederkerigheidsprincipes in systematiek en organisatorische aanpak.
 

Plan van aanpak

De websites metamagazine.com en metamagazine.nl worden de basis voor de presentatie van de bevindingen en ontwikkeling van nieuwe contributie- en kennisdeel methoden. Het is de bedoeling dat deze sites fungeren als platform en dat hieruit een (al dan niet multimediaal) gebundeld periodiek voortkomt waarin bijdragen worden opgenomen van mede-onderzoekers die zich bezighouden met de META-thematiek, en verslag wordt gedaan van enthousiastelingen en belanghebbenden van het META-gedachtegoed die met elkaar in dialoog zijn gegaan.  
 

Achtergronden

Samenwerking en dialoog zijn de basis voor persoonlijke groei en beter gebruik van het menselijk potentieel.

We gebruiken slechts een klein deel van onze (vrijwel onbegrensde) mogelijkheden. Het uitgangspunt voor de samenwerking is het bouwen aan de infrastructuur en tegelijkertijd ontwikkelen van modulair opgezette inhoud (content). Het delen van (onderwijskundige) kennismodules zou een basisprincipe moeten zijn voor een gemeenschap waarbij de reeds ontwikkelde kennismodules kunnen dienen als bouwstenen voor verdere (hogere) kennis. Doordat vastgelegde collectieve kennis nu een competitieve factor is geworden in ons economisch verkeer, is mede door het hiervoor gecreëerde systeem van auteursrechten, octrooien en patenten het optimaal gebruik ervan een belemmering geworden.

De buitenproportionele prijzen voor softwarelicenties en de hierdoor ontstane machtsverhoudingen zijn een voorbeeld van zo’n belemmering. Het gebruik van oude content via “nieuwe” media waarover opnieuw auteursrecht of licentierecht geheven wordt is daarbij een schrijnend voorbeeld.

Het synergetisch grondbeginsel (ook wel win-win in de volksmond) is ver te zoeken bij praktiseerders van dit soort belemmerende methoden voor gebruik die blijkbaar een geaccepteerd verschijnsel zijn in onze kennismaatschappij. Het gewenste principe is sociale wederkerigheid, maar de bruikbare methoden en uitvoering zijn in omvang nog zeer beperkt.

Het LETS-principe [1] is een voorbeeld van een economisch systeem waarbij wederkerigheid sterk is doorgevoerd. De kennissystematiek is echter waarschijnlijk eerder via het van Linux bekende :”Open Source”-software [2] of via de methodiek van transcopyright [3] te concretiseren. Het doel van META_Magazine is een toegankelijk (modulair opgezet) duurzaam kennissysteem in de vorm van “open source”-content waarvan iedereen gebruik kan maken en iedereen kan bijdragen.

De uitdaging ligt naar verwachting met name in de koppeling en toepassing van de steeds verbeterende (en dus transformerende) META-infrastructuur in relatie tot reeds bestaande classificatie & kennissystemen zoals o.a. toegepast bij bibliotheken (vb UDC) en op Internet (vb Meta-tags en XML). Het IMS Global Learning Consortium [4] heeft al een Meta-data model in ontwikkeling wat zowel toepasbaar zou zijn voor educatieve contentbeschrijving als voor geautomatiseerde verwerking van een leerlingvolgsysteem. 

Ontsluiten van bestaande bronnen

Het gebruik van volledige-tekst zoeken (full-text search) en opvraging (retrieval) van dmv OCR gedigitaliseerde analoge bronnen zoals boeken en tijdschriften tot ca. 1995 biedt daarnaast ook enorme mogelijkheden. In combinatie met de ontwikkeling van steeds geavanceerdere vertaalsystemen, spraakherkenning en geautomatiseerde classificatiesystemen kan informatie een van de economische grondstoffen worden waar in principe geen schaarste meer van is.

Het inzichtelijk maken en daarmee verminderen van redundantie (herhalingen of overlap) in bestaande kennis en (wetenschappelijk) onderzoek zal mondiale samenwerking op een hoger plan brengen.
 

Duurzaam gebruik van publieke middelen

Van onderwijs en kennisonderzoek wat gefinancierd wordt uit publieke middelen zou de kenniscomponent als “open source” beschikbaar moeten zijn.

Omdat we toegaan naar een economie en maatschappij die hoofdzakelijk gebruik maakt van gegevens als basisgrondstof moeten we nu werken aan een duurzaam model van kennis- en informatiegebruik. Geïnspireerd door het open-source software (OSS) gedachtegoed zodat eenieder verder kan bouwen op datgene wat reeds ontwikkeld is en niet steeds opnieuw een nieuw wiel hoeft uit te vinden of verstrengeld hoeft te raken in kostbare afhankelijk-makende licentiestructuren. Ontwikkeling van open source onderwijs waarbij zowel de content (inhoud) als de algemene infrastructuur en leeromgeving vrij te gebruiken zijn (en na gebruik weer aan te passen) betekent een investering in de collectieve kennismaatschappij voor en door de gebruikers. De financieringsstructuur van onderwijs dient hiervoor te worden aangepast. Niet alleen aantallen (afgestudeerde) leerlingen of studenten zouden het criteria voor overheidssubsidie moeten zijn, maar ook de mate van duurzaamheid van middelen en gedeeld kennisgebruik. 

Het via Internet (Kennisnet) vrij beschikbaar stellen van ontwikkelde content in de vorm van hapklare onderwijsmodulen (door een met publieke middelen bekostigde instelling) geldt dan als een duurzame bijdrage. Andere (onderwijs)instellingen kunnen deze modulen weer gebruiken en aanpassen en hoeven niet dezelfde leerstof opnieuw te ontwikkelen. 

Een politiek beleidsmatige toepassing van dit principe betekent dat onderwijsinstellingen behalve op de output van geslaagde leerlingen en studenten ook afgerekend worden op de kwaliteit van de voor onderwijs gebruikte modulen die als “content” toegankelijk dienen te zijn via Internet. Een bijkomend voordeel is een intrinsieke kwaliteitsverbetering omdat deze modulen door andere (concurrent) instellingen vergeleken en gebruikt zullen worden. In het huidige Nederlandse publieke onderwijsbestel voert alleen de onderwijsinspectie eens per 2 of 4 jaar een visitatie uit waarmee de kwaliteit van een instelling getoetst wordt. Met het gebruik van reeds ontwikkelde modulen kan door het continue intervisie-aspect (elkaar controleren) verder gebouwd worden waardoor zonder meerkosten verdergaande beroepsapplicatie of individuele specialisatie van onderwijsinstellingen mogelijk wordt. 
Er is nog een lange weg te gaan, maar uiteindelijk zal er met de juiste focus een collectief gedragen systeem zijn waarin modulair opgezet, vraaggestuurd, plaats & tijdonafhankelijk onderwijs voor iedereen beschikbaar is. 

Noten uit de tekst:

© copyright 2003-2009, META Magazine: info@metamagazine.nl Laatst bijgewerkt: 18-11-2008.