Een van de belangrijkste, en misschien wel de allerbelangrijkste universele benadering van een systeem en mogelijkheden onderzoeken is werken met wat er is. (Spiritueel: acceptatie wat er nu is)
Een van de uitgangspunten van Permacultuur is werken met wat er in een bepaalde omgeving is.
Uit de Wikipediatekst:
Een permacultuurontwerp begint met het nauwkeurig waarnemen en in kaart brengen van een locatie en de gebruikers ervan. Zo kennen we ‘sectoranalyse’ waarin abiotische factoren als zon (en schaduw), wind en neerslag worden onderzocht. Ook andere stromen van energie, mensen en materiaal worden in een sectoranalyse meegenomen. De ‘zoneanalyse’ geeft de tijd en energie weer die door de gebruikers wordt besteed op bepaalde afstand van het centrum van bewoning (huis). Patronen in bodem, vegetatie, dierenpopulaties, cyclische ontwikkelingen en dergelijke worden in kaart gebracht. Door slimme plaatsing van elementen, het vervullen van essentiële functies door meerdere elementen en het gebruiken van elementen met meerdere functies (biodiversiteit) wordt een ontwerp met optimale opbrengst en veerkracht gemaakt. Educatie van gebruikers is een essentieel onderdeel van een goed permacultuurontwerp. In landen als Nederland is het belangrijk om het permacultuurontwerp zo te maken dat er veel zon wordt ingevangen en dat sterke winden worden omgeleid. In droge landen worden de ontwerpen vooral gemaakt voor optimale wateropvang en -behoud. In Jordanië vlakbij de Dode Zee is men bezig een stuk woestijn te vergroenen met behulp van een goed ontworpen permacultuursysteem.[3]
Het ontwerp van een (eco)systeem laat zich deels leiden door kennis van mogelijkheden met bepaalde gegevens.
1. Set the context: what is the purpose of the conversation (interaction)
What is the situation that makes this conversation important? (Context, Trigger, Goal)
2. Create hospitable space: a warm and welcoming environment
***
A nice starter for social ecosystems is this article about strategic social design from SemanticFoundry.com